UCHWAŁA Nr XLV/305/2010 RADY MIEJSKIEJ W PRZASNYSZU z dnia 25 lutego 2010 r. w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Przasnysza.
UCHWAŁA Nr XLV/305/2010
RADY MIEJSKIEJ W PRZASNYSZU
z dnia 25 lutego 2010 r.
w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Przasnysza.
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 229 pkt 3, art. 237 i art. 238 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), po rozpatrzeniu skargi Anny i Leszka Andrzeja małżonków Radomskich, Rada Miejska uchwala, co następuje:
§ 1.
1. Uznaje się za bezzasadną skargę wniesioną przez w/w skarżących w dniu 2 lutego 2010 r., na działalność Burmistrza Przasnysza w przedmiocie uchylania się od uzgodnień dotyczących wysokości odszkodowania za grunt pod drogę gminną.2. Uzasadnienie uchwały stanowi Załącznik Nr 1.
§ 2.
Zobowiązuje się Przewodniczącego Rady Miejskiej do zawiadomienia skarżącego o sposobie załatwienia skargi.
§ 3.
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodniczący Rady Miejskiej
/-/ mgr Zbigniew Sztuc
Załącznik Nr 1
do UCHWAŁY NR XLV/305/2010
RADY MIEJSKIEJ W PRZASNYSZU
z dnia 25 lutego 2010 r.
UZASADNIENIE
W dniu 2 lutego 2010 r. wpłynęła skarga Anny i Leszka Andrzeja małżonków Radomskich na działalność Burmistrza Przasnysza w przedmiocie zaniedbania i nienależytego wykonywania zadań, naruszenia praworządności oraz słusznego interesu skarżących, poprzez uchylanie się od uzgodnień dotyczących wysokości odszkodowania za grunt przejęty pod drogę gminną, wbrew przepisowi art. 98 ust 3 zdanie pierwsze ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /tekst jednolity Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zmianami/.
Rada Miejska w Przasnyszu, po rozpatrzeniu skargi, uznała ją za bezzasadną.
Ustalono następujący stan faktyczny.
Decyzją z dnia 25 czerwca 2009 r., nr 13/2009, Burmistrz Przasnysza, na wniosek Anny i Leszka Andrzeja małż. Radomskich, zatwierdził podział nieruchomości stanowiącej ich własność, oznaczonej nr 1164/59, położonej w Przasnyszu przy ul. Królewieckiej.
Po uprawomocnieniu się decyzji, Skarżący występowali do Burmistrza Przasnysza z pismami w sprawie przyznania i wypłacenia na ich rzecz odszkodowania za działkę nr 1164/59. Burmistrz Przasnysza udzielił w ustawowym terminie odpowiedzi, w których poinformował Skarżących, że uzgodnienia w sprawie ustalenia wysokości odszkodowania przeprowadzone zostaną po zaplanowaniu w budżecie Miasta środków finansowych na ten cel. Do chwili obecnej wysokość odszkodowania nie została ustalona.
Powyższy stan faktyczny jest bezsporny.
Istotą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie jest ustalenie, czy Burmistrz Przasnysza „nienależycie wykonuje swoje zadania, narusza praworządność i słuszny interes strony".
Zgodnie z art. 98 powołanej ustawy, działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne z mocy prawa nabywa na własność gmina, a dotychczasowemu właścicielowi przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między dotychczasowym właścicielem a właściwym organem, w tym przypadku - Burmistrzem Przasnysza.
Przepis jest w zasadzie jednoznaczny co do zasady - właściwy organ nie może odmówić uzgodnień co do wysokości odszkodowania. Nasuwają się jednak wątpliwości, w jakim terminie powinno dojść do tych uzgodnień.
Przepis ten nie wskazuje terminu, w którym należy takie uzgodnienia przeprowadzić.
W tej sytuacji Burmistrz Przasnysza ustalenie terminu uzgodnień uzależnił od zabezpieczenia w budżecie Miasta środków finansowych przeznaczonych na tego rodzaju odszkodowania. Corocznie w budżecie takie środki są oczywiście zaplanowane, ale przeznaczane są na wykup działek, na których będą realizowane w okresie budżetowym inwestycje i roboty drogowe. Natomiast odszkodowania za wydzielane we wskazanym trybie nieruchomości pod drogi publiczne zbędne dla potrzeb gospodarki drogowej, są „przesuwane" w czasie. Jest to o tyle uzasadnione, że w chwili obecnej, na skutek nabycia prawa własności działek na mocy art. 98 ugn, Miasto musiałoby wypłacić odszkodowania - oprócz już zaplanowanych - w wysokości około 1,5 mln zł.
- 2 -
Miasto Przasnysz, jak zresztą większość samorządów gminnych, boryka się z ogromem wydatków, na które za mało jest środków w budżecie. Trudno jest wygospodarować środki finansowe na bieżące utrzymanie dróg, remonty, modernizacje, inwestycje itd. Wobec tego niezrozumiałym byłoby wypłacanie odszkodowań za grunty, które są w najbliższym czasie zbędne na potrzeby drogowe, kosztem realizacji niezbędnych zadań. Taka gospodarka finansowa spowodowałoby, że mieszkańcy Przasnysza poruszaliby się po „dziurawych" chodnikach i drogach.
Na działce nr 1164/59 wydzielonej na drogę publiczną, na wniosek Anny i Leszka Andrzeja Radomskich, nie są planowane w najbliższych latach żadne inwestycje drogowe. Dlatego też Rada Miejska w Przasnyszu nie zaplanowała w budżecie na 2010 r. środków na odszkodowanie za przedmiotową działkę.
W świetle powyższego, trudno jest się doszukać w działaniach Burmistrza Przasnysza naruszenia praworządności i słusznego interesu Anny i Leszka Andrzeja Radomskich. Słuszny interes strony nie może być w tych okolicznościach ważniejszy od słusznego interesu mieszkańców Miasta Przasnysza.
Należy przy okazji niniejszej sprawy podnieść, że przepis art. 98 ugn jest przedmiotem licznych interpelacji do ministra infrastruktury. Samorządy wskazują potrzebę zmiany treści lub uchylenia tego przepisu. I nie sposób się nie zgodzić z argumentacją, że literalne zastosowanie tego przepisu mogłoby doprowadzić do sytuacji, w której gmina wypłacając w roku budżetowym wszystkie odszkodowania na mocy tego przepisu, pozbawiłaby się całkowicie środków na realizację innych zadań ustawowych. Takie działanie stanowiłoby niewątpliwie naruszenie dyscypliny finansów publicznych.
W tej sytuacji Rada Miejska w Przasnyszu postanowiła uznać skargę za bezzasadną.